دوستان از منش دعا مبرید

زنده ام نامم از حیا مبرید

خاک من دارد انفعال غبار

کاش بادم برد شما مبرید

خون من تیره شد زافسردن

شبخون برسرحنا مبرید

می گدازم ز خجلت نگهش

هرکجا او بود مرا مبرید

محفل ناز غیرت اندود است

سرمه لب می گزد صدا مبرید

با چلیپا خوش است نوخط ما

نامه جزروی برقفا مبرید

عشق بیتاب عرض یکتایی ست

دل ما جزبه دست ما مبرید

دسته بندید اگرگل این باغ

قفس بلبلا ن جدا مبرید

هرکجا جشم می گشاید شمع

گرد پروانه پرگشا مبرید

از قمار بساط آگاهی

جز عرقریزی حیا مبرید

ناله کفر است در طریق وفا

برقضا شکوه قضا مبرید

سر همان به که بر زمین باشد

جنس تسلیم بر هوا مبرید

عرض اهل هنر نگه دارند

پیش طاووس نام پا مبرید

خشکی از اهل دستگاه تری ست

نم آب رخ گدا مبرید

غیر دل نیست آستان مراد

بر در هرکس التجا مبرید

در جود از سوال مستغنی است

ببرید این ترانه یا مبرید

گوشه گیر حیاست بیدل ما

سخنش نیز جابجا مبرید